Zingeving: betekenisvol work

Het is dinsdag ochtend 16 mei. Ik zit aan mijn bureau. De zon schijnt op mijn gezicht en op de achtergrond hoor ik de vogeltjes fluiten. Ik denk na over de toekomst. Wat wil ik? Wat is mijn doel? Wat vind ik leuk om te doen? Waar krijg ik energie van? Allemaal vragen die gaan over zingeving. Ik vind het belangrijk om betekenisvol, maar zeker ook werk te doen waar ik blij van word.

 

Uit het niets

Dan gaat opeens de telefoon. Ik zie dat een bekende belt. In een splitsecond denk ik nog zou dit gaan over hofjes wonen, want ik heb eigenlijk geen zin om nu weer jarenlang betrokken te zijn bij de realisatie van een dergelijk woonproject. Trouwens deze bekende is één van de mensen die ik heb leren kennen tijdens de realisatie van Hofje het Genietschap. Ik druk iets wat aarzelend op accepteren en begroet vriendelijk. Al snel blijkt dat er helemaal niet gebeld wordt om het te hebben over hofjes wonen. Ze belt omdat ze een nieuwe collega consulent zoekt bij KBO Limburg.

 

Dit had ik even niet zien aankomen.

 

Ze ziet in mij de geschikte kandidaat om de rol van consulent op zich te pakken. Ik ben ten slotte, weliswaar in diverse rollen, al jarenlang actief in de ouderenzorg. Ik vraag wat een consulent zoal doet en wat ze precies zoeken bij het KBO. Door de telefoon heen hoor ik enorm veel enthousiasme. Er wordt vol plezier en passie vertelt over de werkzaamheden. En voor mij niet onbelangrijk: binnen het KBO is er volop vrijheid. Want als er iets is dat ik niet meer wil, dan is het wel in loondienst. In ieder geval ik wil geen werkdagen van 9 tot 17 uur meer op kantoor doorbrengen. Of een baas die je precies vertelt wat je allemaal wel en vooral niet mag. Tientallen regeltjes en totaal geen eigen inbreng.

 

Ik krijg meteen zin om er aan de slag te gaan. Mijn lichaam schreeuwt JA! Dit aanbod komt als een geschenk uit de hemel vallen. In plaats van meteen ja te zeggen, omdat ergens een stemmetje zegt denk even na, vraag ik of er meer informatie beschikbaar is. We spreken af dat ik de vacaturetekst door gemaild krijg en dan moet ik maar laten weten of ik interesse heb.

 

Een paar uur later zit de vacaturetekst al in mijn mailbox. Ja...deze functie is op mijn lijf geschreven, denk ik meteen. ’s Avonds hebben we nog contact en geef ik aan dat ik wel zeker interesse heb. Ik schrijf een motivatiebrief en stuur deze, plus mijn CV, diezelfde avond nog door. Nog geen week later krijg ik bericht dat ik mag komen kennismaken met de directeur.

 

Het kennismakingsgesprek

Als ik 12 juni tegen 13 uur richting Roermond rijd, word ik toch een beetje zenuwachtig. Wat zullen ze gaan vragen? Hoe zal het gesprek gaan? Ben ik wel goed genoeg voorbereid? De spanning blijft tot ergens halverwege het gesprek. De basisvragen zijn achter de rug en ik merk dat ik kan ontspannen. Ik begin vol enthousiasme te vertellen, vanuit passie. Na een dik uur verlaat ik enthousiast en vol vertrouwen het kantoor. Ik krijg nog even om na te denken en uiterlijk morgenavond zal ik een reactie terug krijgen vanuit het KBO, vertelt de directeur.

 

Ik hoef niet lang na te denken. Dit wil ik gaan doen! Het enthousiasme en vertrouwen blijkt niet veel later geheel wederzijds. Ik ben nog niet terug thuis of mijn telefoon gaat. De directeur. Ik ben, als ik er zelf ook nog steeds zin in heb, de nieuwe consulent van KBO Limburg. Wauw wie had dat gedacht?!

 

Eerlijk…ik. Dit klinkt misschien arrogant, maar zo bedoel ik het zeker niet. Maar vanaf het eerste telefoontje van Marjo wist ik dit wordt mijn nieuwe functie. Alles klopt gewoon en zo geschiedde.

 

Zingeving

Afgelopen week was mijn 1e werkweek. Een beetje onwennig, iets wat chaotisch maar ook meteen de handen uit de mouwen. Dat typeert die 1e week wel.

Ik heb zin om echt aan de slag te gaan. Om al mijn kennis en ervaringen die ik de afgelopen jaren heb opgedaan in te gaan zetten binnen de KBO. Ik bouw graag samen met anderen, die hetzelfde willen bereiken aan een mooie omgeving voor onze ouderen. Een omgeving waarin zij vooral gelukkig oud kunnen worden. Oftewel dat zij kunnen ‘leven met een glimlach’. En laat KBO Limburg juist daar ook naar streven!